Şiiri için çok kıymetli yazar ve şair Durmuş Türker hocamıza teşekkür ederiz.

**************************************************************************

Ne kadar ele avuca sığmaz

Ve ne kadar tutulmaz bir şey

Zaman dediğin.

Sen istesen de istemesen de akıp gidiyor,

Yetişemiyorsun ya kimi zaman hızına;

Şımarık çocuk gibi seninle alay ediyor.

Başparmağını bastırıp burnuna;

Açıp öteki dört parmağını,

Başlıyor sallamaya.

Sonra da dilini çıkarıyor.

Bakar mısınız şuna!

Bizi alaya alıyor, alaya!

Belki de haklı ama...

O geçerken hep aynı hızla;

Biz ayak uyduramadık onun hızına.

Tembellik ettik besbelli ki;

Bir türlü ardından yetişemiyoruz şimdi.

Bir de şurası var ama:

O kadar kötü ki ayar verememek zamanın hızına!

Hiç geçmesin dediğin yerde çok hızlı;

Geçmesini istediğin yerde yavaş mı yavaş.

Sevdiğinlesin...

Ele ele ve göz gözesin...

İstiyorsun ki bu hal bitmesin.

Yok öyle şey; bir de bakmışsın gün akşam;

Sanki göz açıp kapayıncaya kadar geçmiş zaman;

Yalnız Abbas’a değil sana da vakit tamam.

Bir de zorda olanı düşünün öte yandan:

Söz gelişi hücrede kalanı düşünün...

Ona göre yıl kadar uzundur bir an

Ama o ister ki ışık hızıyla geçsin zaman.

Zaman böyle bir şey işte:

Ne başı belli ne sonu.

Dağı çıkarsanız önüne engelleyemezsiniz geçişini.

Neşeyle de geçer kederle de ama

Sevincinizde hızlandı sanarsınız,

Zor zamamanlarınız da iyiden iyiye yavaşlar sanki.

Oysa bir yanılsamadır sizinkisi;

Zamanın hızı değişmez ki...

İşte bunu bilememek yorar bizi...

Us’umuz varsa başımızda;

Zamanın geçişine yerinmek yerine;

Zamanın geçişine uydurmalıyız kendimizi...

Zaman böyle bir şey...