Türk kahvesi. İsminin geçmesi bile eminim birçok insanın ağzını tatlandırıp yüreğini ısıtıyordur. Zira çok büyülü bir içecek bu adı da, tadı da. Peki nerden geldi de kondu da soframıza kendisine bu kadar hayran edindirdi?

   Efendim, Türk kahvesinin asılı çok bilinenin aksine Yemen'e değil Habeşistana, dayanıyor. Yani doğrusu Habeş'de görülüp beğenilip Yemen'e geldiğidir. Ordan da bizim Osmanlı Tüccarları tarafından getirilen çekirdekler topraklarımızda önce, saray mutfağina, konuk oluyor. Çeşitli pişirme, yöntemleri ile.  Ama en sonunda, evrilip bugün ki pişirme yöntemini alıyor zaman içinde. Kahvenin halk içerisinde yaygın hale gelmesinde, ise ilk olarak Tahtakale de açılan kahvehane etkili oluyor. Ondan sonrası zaten çorap söküğü gibi...

   Türk kahvesi bence çok ayrı bir kültürdür. Hani derler ya çay kalabalık, kahve yalnızlık ister yani çay samimiyet kahve ise resmiyet ifade eder. Aynen de öyle. Sabahları uyanır uyanmaz içilen bir fincan kahvenin insanın hem zihnini açtığı hem de güzel bir enerji verdiği tartışma götürmez bir gerçektir. Zekanın kullanım düzeyini artıran kahve aynı zamanda, alzaimer ve parkinson hastalıklarına karşı da, koruyucu etkisi vardır.

   Şimdi bu kadar faydasından bahis ettikten sonra kahvenin en doğru pişirme yöntemlerinden bahsetmesek olmaz. Kahve her ne kadar evimizde kahve makineleri ile pişirilip pratik bir şekilde servis edilse de en doğrusu bakır cezve de ve kısık ateşte pişirilmesidir. Buraya kadar geldiysek bu yazımızı da burda noktalarken ben bir kahve molası diyorum.

   Sevgiyle kalın....