Elele verirsek atlatırız, demiştim. 

Ellerimizin aynı şeyleri tutmadığını fark ettim.

Çekip giden kocam zannettim. Oysa ki sahip çıkmadığım elimden kayıp giden benim çocukluğum, gençliğim, hayallerimmiş. 

Çok oldu ellerimin boşlukta kaldığını göreli; inkarlarımla aynı yaşta. 

Herkesin gördüğünü görmezden gelmek için harcadığım çabayla hayatımı tekrar tekrar kurabilirdim. 

 Hırslarım bırakmadı. "Ben demiştim"leri duymaktan korktum. 

En çok da kayıp duygusunu bana içten gelenlerle seyirci gelenleri birbirine karıştırdığım için yaşıyorum.

 Şimdi sil baştan yapmak istiyorum ama kalemim de silgim de gönülsüz bana. Yani ben bana gönülsüzüm.

 Güzel kızım, sorduğunuz soruların ardından gelen düşüncelerim bunlar.

 Okumadım ama okuyanlarla çalıştım yıllarca. Yazları geldiğim köyümün kıyısında köşesinde gençliğimi heyecanımı aradım durdum.

 Şehirde yabancı evlere her girip çıktığımda bazıları için sadece gündelikçi kadın bazıları için ise insan oldum. Her insan olduğumda aklım karıştı…

Hastalıklarım strestenmiş, yanında çalıştığım kadın doktor söyledi. Bana sildiğin camlar kadar bile özenmiyorsun kendine, derdi. Parlayan her cama, lekesini kirini aldığım her şeye kendi aklımı aklayıp paklar gibi bakmışım.

 Öğrenmedim kızım ben kendime değer vermeyi. Kimse öğretmedi bana benim de değerli olduğumu.

Evlatlarım benden yorgun; keşke sürüklemese miydim ardımdan Büyükşehire onları. Ne oralı olduk ne de buralı kalabildik.

 Bak bu bayramda geçti... Dedem bize derdi ki; yüreğinizi topallatmayın. Birlik günleridir bayramlar, ayrı kalmayın. Canları sağolsun vakitleri olmadı bu seferde.

 Bu vişne ağacının altında konuşuyorum seninle. Hem yabancısın hem de artık en yakınımsın. Uzun zamandır kimseyle kendimi konuşmamıştım.

 Tarhana yapacağım bir de kuşburnu. Yine görebilir miyim seni buralarda?

 Bu dağ köyünde çok hikayeler vardır. Bak senin de yolun buraya düşmüş. Ama belli ki sen bilerek gelmişsin. Hadi ben kalkayım ekmek arabası gelmeyecek bugün. Sen de kitabını oku. Kal sağlıcakla…

Vişne ağaçının altında yüzünde yorgunluğu duruşunda yıllarca mücadele ettiğini gördüğüm gönlü güzel teyzemizin dediği gibi, kalalım sağlıcakla.