Şiiri için kıymetli hocamız Durmuş Türker’e çok teşekkür ediyoruz.

Çoğu zaman sözüm geçmiyor benim bana, İşlerimi zora sokan da asıl bu ya...

Kötülerle kötü ol, kötülüğü kötülükle karşıla diyorum... Ama iyilik öylesine işlemiş ki kanıma;

“Sakın ha kötü olup da
kötülere uyma!” diyor bana.
Pişmanlıklarım oluyor kimi zaman da...
Keskin bir öfke duyuyorum kendime öyle olunca... “Sakın ha sakın” diyorum “bir daha yapma!”
Dönüp aynı şeyleri yineliyorum yine de...
İyilikten bilmeyene iyilik yapıyorum örneğin...
Hiç bir karşılığı olmasa da.
Kötü olanı yolundan çevirmek istiyorum...
Ne sözümün ne de gücümün geçerliği bulunmasa da. Bir yığın çaba harcıyorum yani boşu boşuna...
Kimi zaman bu çarkı kırık dünya,
Sanki benim yüzümden böylesine yorgunmuş gibi geliyor bana...
Bunun böyle olmadığının/ olamayacağının da bil- incindeyim oysa.
Biliyorum ki, bir kişinin beden ve us gücüyle dönmez bu dünya,
İnsan ne denli bilgili ve güçlü olsa da.
Donkişotluk mu ne bu benimki bilmem...
Ama şunu çok iyi biliyorum ki çoğu zaman;
Hiç olmayacak şeyleri yaparım gibi geliyor, Olmayacak kadar ağır yükleri yüklenmek istiyorum sırtıma.
İçime bir hüzün, bir karamsarlık çöküyor istediğim ol- mayınca...
Buna nasıl katlanıyorum...hiç bana sorma...
Bir var ki böyle zamanlarda hiç mi hiç, Sözümgeçmiyor, benimbana...