Uluslararası Engelliler Günü, 1992 senesinden itibaren her 3 Aralık günü değerlendirilen ve Birleşmiş Milletlerce kabul edilen bir gündür. Bu günün kabul edilmesindeki hedef, engellilerin toplumdan soyutlanmaması ve tüm insanların fiziksel özelliklerine bakılmaksızın eşit olduğu vurgulanmasıdır.

Engellilik; doğuştan ya da kaza veya uzun süren bir hastalık sonucunda oluşan bedensel, zihinsel, duygusal ve sosyal yeteneklerin kaybı olarak tanımlanmaktadır. Doğumsal ve genetik bozukluklar,doğum sırasında ortaya çıkabilecek sorunlar veya doğumdan sonra geçirilen hastalıklar ve kazalar bilinen özürlülük nedenleridir.

Engeller doğduktan itibaren gelen bir durum olduğu gibi sonradan edinilen bir durumda olabilmektedir. Engellilik durumu araştırılma esnasında; Fizyolojik engel; Kişinin doğumdan itibaren taşıdığı hastalık veya sonradan kaza gibi olaylarda sonra kazandığı fonksiyon aksaklığına denir. Zihinsel-nörolojik kontrol engeli; Doğumdan itibaren veya sonradan kişinin beyin fonksiyonlarında görülen bozukluklar nihayetinde, duymama, görmeme, algılayamama, dikkat eksikliği, psikolojik bozukluklar gibi sonuçlara denir. Fiziksel engel; Fiziksel olarak kişinin hareket yeteneğinin kaybına denir. Dünya Sağlık Örgütü, hastalık ve sakatlık gibi durumlar nihayetinde gruplandırmak istemiyle 2001 yılında İşlevsellik, Sakatlık ve Sağlığın Uluslararası Sınıflandırılması başlığında sağlık sorunlarını, kişisel ve toplumsal biçimde gruplandırmayı hedef almıştır. 

Türkiye’de zorunlu olarak halka sunulan engelli hizmetleri şunlardır;

--Çevresel mimari erişim hakkı: Kaldırımların, yaya yollarının ve binaların engelliler baz alınarak onların fiziksel durumlarına göre sunulmasıdır.

--Ulaşım Hakkı: Toplu taşıma araçlarında engelli olduğunu ispatlayan belge sayesinde faydalanılan belirli indirimler sonucunda ucuz ulaşım hakkıdır.