İSTANBUL

Pazartesi günü öğleden sonra Okmeydanı SSK Hastanesi’nde Romatoloji Bölümü’nde randevum vardı. Sabah iş yerime geldim günlük işlerimin bir kısmını yoluna koyduktan sonra hastaneye gitmek için yola çıktım. 15 Temmuz Şehitler Köprüsü’nden metrobüsle kısa sürede hastaneye ulaşabiliyorsunuz ben de öyle yaptım. Hastanede muayenemi oldum, reçetemi ve bir sonraki randevu sıramı aldıktan sonra ‘haber sokakta’ diyerek ufak bir tur atıp bir haber hazırlamak istedim. Metro ile Levent’e geldim. Yürüyen merdivenlerden yukarı çıkıyordum ki nasıl olduğunu anlamadım ve merdivenin bitişinde bir anda kendimi yerde buldum. Sanırım bu gün ki hastane koşturmacamın telaşı ile olsa gerek,  o an nasıl oldu da düştüm? birkaç saniyelik zamanı hala hatırlamıyorum. Kendime geldiğimde yerde idim. Başıma etraftan koşanlar ve metrodaki güvenlik görevlisi arkadaşlar toplanmıştı. Bana bir şeyim olup olmadığını sordular. Yere düşerken dirseğimi vurmuş olmalıyım ki biraz acıyor ve kanıyordu. Sol tarafımın üzerine düştüğüm için dirseğimle birlikte dizimi de vurmuşum sanırım dizim de acıyordu. Güvenlik görevlisi beyefendi ısrarla ‘’bir yerimin acıyıp acımadığını ve iyi olup olmadığımı’’ sordu. 
‘’Ben iyiyim’’ dememe rağmen görevli beyefendi beni bırakmadı.
 ‘’Şu an belki kazanın sıcağıyla bir şey anlamazsınız sizi amirliğimize götüreyim orada yaranıza müdahale edilsin, biraz dinlenin isterseniz de bir ambulans ile bir hastaneye sevkinizi yaparız’’ dedi. Görevli beyefendi elimdeki çantamı da alarak beni istasyon işletme odasına götürdü. Burası metronun içinin kameralarla izlendiği işletme odası idi ve burada da görevli arkadaşlar vardı. Bülent Kınık, Murat Bıçakçı ve Sedat Şencan adlı görevli beyefendiler aynı samimi yaklaşımla onlar da benimle ilgilendiler, yaramı temizleyip, ilaçlayıp üzerini kapadılar. Bu arada bana, ‘’Metroda olan bu tarz kazalar için burada yapılan ilk müdahalenin ardından yaralanan  kişi yada kişilerin bir ambulansla hastaneye sevklerini sağladıklarını, arzu edersem beni de yollayabileceklerini’’ söylediler. 
Ben iyi olduğumu ve böyle bir uygulamanın oluşuna sevindiğimi söyleyerek, metrolarda kazalar olmasını istemeyiz ama bir kaza olduğunda görevli arkadaşların bu şekilde içten ve insanca yaklaşımlarının gerçekten beni mutlu ettiğini söyleyerek kendilerine teşekkür ettim.        
Her gün yaşlı genç bir çok kişinin metro ile yolculuk ettiğini düşündüğümde böylesi kazaların sıkça olduğunu ve metroda böyle bir uygulamanın olduğunu yaşayarak görmüş oldum. Haber sokakta derken kendim haber oldum ama neyse ki ucuz atlatmış oldum. Ne demişler büyüklerimiz ‘’akacak kan damarda durmazmış’’ deme ki olacakmış ve yaşandı neyse ki ufak bir berelenme ve biraz ağrı ile atlattım. Her gün milyonlarca insanın yolculuk ettiği metrolarda bu tarz olayların sıkça olabileceğini düşünerek en çok da yaşlı ve çocukları daha bir dikkatli ve koruyarak yolculuk etmelerini sağlamalıyız. Bu günkü yaşadığım küçük kazada  bana  yardımlarını esirgemeyen Bülent Kınık, Murat Bıçakçı ve Sedat Şencan adlı görevli beyefendilere ve tüm metro çalışanlarına ayrı ayrı teşekkür ederim.