Günümüzde bayramların ne kadar sade ve eskisi gibi geçmediğini hep duyarız. Büyüklerimiz olsun bizlere eski bayramları devamlı olarak anlatırlar.

Teknoloji ile birlikte artık yüz yüze görüşmeler misafirlik ilişkileri azalarak artık internet üzerinden görüşmeler yapılıyor. Bayramlarda bu durumdan etkilenmiştir geçmişte bayramlarda ailenin en büyüğünün evinde toplanılır büyüklerin yanlarında geçirilirdi.

Bayramlarda küçükler büyüklerinin yanlarına gider onlarla bayramlaşır aile bir araya toplanırdı.

Arife günü şekerler elbiseler alınır çocuklara ikram edilirdi herkes giyimine ve bakımına dikkat ederdi.

Ailenin büyükleri baklava ve tatlılar yapardı gelecek olan çocuklarına hazırlık.

İlk günü namaz kılındıktan sonra büyüklerin elleri öpülür bayramlaşırdık. Günümüzde artık mesaj atmak veya aramakla geçiyor.

Çocuklara mendiller içerisinde para verilirdi

Bayramın ilk günü büyüklerin evlerine gidilir, eller öpülür ve bayramlaşılırdı. Şimdiki gibi mesaj atılarak bayram kutlanmazdı. Arife günü elbise ayakkabı vb. alınırdı. Birkaç gün önce pasta,börek yapılırdı. Herşeyden önemlisi birlik ve beraberlik vardı insanlar neşe içindeydi. Şimdi şeker toplanıyor ama önceki çocukların şeker toplama sayısı çoktu. Artık keşke o eski bayramlar nerede diyen insanlar var...

Mendiller kolalanmasa da olur, saçlar kolonyalanmasa da...

Lakin sevgiler ertelenirse olmaz... Sevmenin değer vermek, kıymet bilmek, hatır sormak, yardıma koşmak, kapı çalmak, dua almak olduğunu anladım. En çok ondan özlüyorum geniş aile sofralarını...

Ölen eski bayramlar değil aslında; eski duyarlılıklar...

Bayramların eskisi gibi geçmiyor. Hatırladıkça eski bayramları nelerin değiştiğinin farkına varıyoruz.