reklam
reklam

Görmezden gelirken hayatımdaki misafirler ev sahibim oldu…

Köşe Yazarı: SONNUR ADA   Eklenme Tarihi: 10 Ocak 2021, Pazar - 11:56   Okunma Sayısı: 139739

Yürümediğini bildiğim bir ilişkinin içindeyim, çok uzun zamandır bunun farkındayım ama kabul edemiyorum. Herkesin ne dediği, ne gördüğünü değiştirmek için mücadele ederken yaşamım kaydı gitti elimden.

Beni sevip sevmediğine dair soru bile sormadım. Etrafıma bana nasıl düşkün olduğunu ve sevdiğini kanıtlamaya çalışıyordum. Kendime hediye alıp onun aldığını söylerdim arkadaşlarıma, aileme.

Eve gelmediği haftasonları onunlaymışım gibi herkesle bağımı keser, kimseyle iletişime geçmezdim.

O beni değersizleştirirken ona yardım ettim aslında. Kılığıma kıyafetime laf söylediğinde ona  hak verirdim. Aldığım verdiğim kilolarla uğraşırken bozulduğunu söylediği bedenimden soğurdum, adam haklı, derdim.

Etrafımdaki diğer kadınlarla kıyasladığında hiç bir şeyden haberi olmayan arkadaşlarıma öfke duyardım. İlişkilerim anlamsız sebeplerle bozulur, beni geçimsizlikle suçladığında hak verirdim.

Defalarca kırılma noktaları yaşadım ama hep bir bahanem oldu. Dilemediği özürler için dolaylı kurulmuş cümlelerinde özür anlamı bulup çıkarırdım.

Lakaplar takarak seslenirdi. Hasta olduğunda adımla seslenmesine bile anlam yüklerdim. 

Aslında istesemde farklı anlam çıkaramayacağım yok eden cümlesi "senin diplomanla yaşamıyorum, seninle yaşıyorum. Benim fedakarlığımın kıymetini bil", oldu.

On gün işe gidemedim; ben kendime ne yaptım diye kızgınlığım geçene kadar. Şu an öfkem ondan çok kendime karşı.
Hastaneye yakın bir ev tuttum her şeyi bıraktım, ama keşkelerimi bırakamıyorum. Onun hayatına artılar katarken, kendi neşemi, yaşamla bağımı, özgüvenimi, kendime verdiğim değeri tükettim.

Ona yetmedikçe vermeye devam ettim, okuyup tartışamadığım kitapları rafta tuttum; kitap okumayı sevmiyor, kendini kötü hissetmesin diye.

Bu kadar kör bakmazdım sağlıklı bir bağ kursaydım bu ilişkiyle. Hep aklımı susturdum, yaşamak istediğim duyguların arkasından gittim. Ben gittikçe yaşama ihtimalim olan duygular arkamda kaldı. Yok edicim gibiydi bu ilişki ama ben çölde çiçek bahçesi görmeyi umdum.

Şimdi ilmek ilmek kendime olan inancımı tamir etme zamanı.

 

reklam

MOBİL UYGULAMAMIZ

HABER ARŞİVİ


Yeşim Demir'le Rüya Yorumu


KÖŞE YAZARLARI

reklam
reklam