Şiiri ve yazısı için çok kıymetli şair ve yazar Durmuş Türker hocamıza teşekkürlerimizi
iletiyoruz.
***************************************************************************
Kötüler elinden hali perişan
Kurumaz gözünün yaşı dünyanın
Sevgi, merhametten kalmamış nişan
Dertten kurtulmuyor başı dünyanın
Yoksulu var bir gün karnı doymuyor
Feryadı var kimse sesin duymuyor
Varsılı var hiç bir kural saymıyor
Bu yüzden kanıyor döşü dünyanın
Bir kısmı dev gibi bir kısmı cüce
Bir yanı gündüzken bir yanı gece
Şaşıyorum onu döndüren güce
Bilmem kaça vardı yaşı dünyanın
Sen gülersen o da sana gülüyor
Gamlı mısın neşeli mi biliyor
Ağlar olsan gözyaşını siliyor
Çatılmıyor sana kaşı dünyanın
İnsanın insana verdiği zarar
İnsandan daha çok dünyayı yorar
Onlar verebilse barışa karar
Gerçeğe dönecek düşü dünyanın
Bir olsa insanlar verse el ele
Ne bir zorluk kalır ne de bir çile
Birlikte yaşarlar oynaya güle
Daha kolaylaşır işi dünyanın
Türker der bu dünya herkesin olsun
Savaşlar acılar hepsi son bulsun
İnsanlık nefretten, kinden kurtulsun
Şenlensin toprağı taşı dünyanın
Bu şiir, insanlık elinden yorgun ve bitkin düşen dünyaya duyduğum üzüntümün bir dışa
vurumudur. Bırakılsa, büyük bir ahenkle bir yandan kendi ekseni etrafında dönerken, bir
yandan da Güneş’in etrafında dönecek olan dünya; gözü doymaz sömürücüler yüzünden
yorgun ve bitkin. İşin en acı veren yanı ise, bu insanların giderek kendi sonlarını da hazırlıyor
olmanın ayırımına varamamış olması. Bilmiyorlar ki huzur vermeyenin huzuru olmaz.
Bilmiyorlar ki önünde sonunda bu dünya kimseye kalmaz.
Herkese “gün aydınlığı” dilerken derim ki sevgi egemen olsun dünyaya. Olsun ki sevginin
sıcaklığı , ısıtsın yürekleri, kin ve nefret soldurmasın yüreğimizde açan o güzelim çiçekleri.