Sana söyledim mi bilmem
Ben seni çok seviyorum
Yüreğimden asla silmem
Ben seni çok seviyorum
Yağmurlarda ıslansam da
Özlesem de hislensem de
Acılardan beslensem de
Ben seni çok seviyorum
Sonunda olsa da zulüm
Bağlansa da elim kolum
Çöllere düşse de yolum
Ben seni çok seviyorum
Sevdan yakıp kül etse de
Gözümyaşın sel etse de
Aklım alıp del’etse de
Ben seni çok seviyorum
Sen olsan bağımda gülüm
Sen olsan sazımda telim
Sonunda olsa da ölüm
Ben seni çok seviyorum
Dertlerime kandım demem
Yansam bile yandım demem
İkrarımdan döndüm demem
Ben seni çok seviyorum
Türker der ki özüm sensin
Benim iki gözüm sensin
Sohbetim sen sözüm sensin
Ben seni çok seviyorum
Böyle olmalı sevince...hiç bir koşula bağlanmamalı. İçinde direnç olmalı, dayanç olmalı. Söz ile özün bir iyice ve içtenlikle harmanlanması, sevdanın yürekte mayalanması ile olmalı segi. Sevince; esen yeller, çoşan seler, yakan çöller önünde engel olmamalı. Kerem gibi yansa da Aslı’sından,Ferhat gibi önüne dağlar dayansa da Şirin’inden, Mecnun gibi çölleri dolaşsa da Leyla’sından vazgeçer olmamalı. Kısacası, her koşulda “BEN SENİ SEVİYORUM” demeli/ diyebilmeli... sevince...
Güzel bir gün diliyorum herkese. İnanın ki gözünüzde her şey güzelleşir SEVİNCE...
