-Televizyonumuz yok bizim…
- Ne yapıyorsunuz peki?
- Sohbet ediyoruz, gazete-dergi okuyoruz bazen de dedikodu yapıyoruz.
- Ama bir tane olsun izlediğiniz dizi ya da program vardır.
- Yok, izlediğim bir program ya da takip ettiğim bir dizi yok.
- Sesini de mi açmıyorsunuz sabah kalkınca televizyonun?
- Televizyonumuz yok bizim.
- Evinizde televizyon mu yok? Sabah kalkınca benim elim kumandaya gidiyor, annemin de. Aslında bizim evde kim ilk kalkarsa televizyonu o açar.
- Başka sesler ile güne başlamak istemez misin?
- Ne olacak ki?
- Kendi sesini annenin ya da babanın sesini ilk duysan, birbirinizi duysanız.
- Yok, zaten duyuyorum annemin sesini. Hep aynı şeyleri söyler sabahları, "hadi geç kalıyorsun..." . Değil mi anne?
- Televizyonun açık olmadığı zamanlar olmuyor mu?
- Ben çoğu zaman farkına bile varmıyorum aç tuşuna bastığımın. Bir de televizyon açık değilse çok şey geçiyor aklımdan.
- Nasıl yani?
- Unutuyorum işte canımı sıkan şeyleri.
- Anladım. Hangi can sıkıntılarını geçiriyor?
- Aslında geçmiyor da o an için iyi geliyor.
- TV’yi kapattıktan sonra?
- Odamda dizi seyrediyorum.
- En son kendine ne zaman soru sordun?
- Niye sorayım ki?
Yazararak aktarılmayacak bir şaşkınlık; 16 yaşında bir çocuğun televizyon olmadan ne yapılır diyen bakışı…
“Dizileri olmalı insanın” diyen yüzü, olmazsa yaşayacağı dehşeti yansıtıyor biran.
“İnsana iyi geliyor, kafası dağılıyor” derken bağımlılığından bahsediyor.
“Ne konuşurum sağda solda söyleyecek çok şeyin olmaz” diyor
“Yalnız olmuyorsun hiç televizyon açıkken” derken, annesinin yüzüne baktı.
Birbirlerinin yanında yalnızlaşıyorlar mı? Televizyon onların arasında duvar oldu da fark etmediler mi?
Sadece onların değil her birimizin evinde çok fazla alan kaplar oldu ekranlar.
Toplu taşımaların alan konusu gibi diziler yarışmalar uzman gösterileri.
Dizilere senarist, yarışmalara yapımcı, her konuda biraz uzman biraz doktor biraz bilirkişi olduk. İletişime geçmek için dizilere, konuşabileceğimiz konuları belirleyen uzmanlara ihtiyaç duyar olduk televizyon ekranlarında.
Durumumuzu özetleyen genç delikanlının cümlesi kalsın her birimizin kulağın da:
“Kendime neden soru sorayım?"