Bazı insanlar yaşamlarımızdan çekip giderken duyduğumuz his saçımızdan dökülen tek bir telin varlığı gibi ancak yere düşünce anlaşılmaz.  Sonbahar yaprağı gibi dalından düşer ve tekrar baharda daha tazesi yerine gelir. Bunu biliriz ve onun gidişini önemsemeyiz..  Yaşamımıza uğrayıp geçerler. Geçmişten bu güne tanıdığımız ve dost sandığımız kaç kişi yaşamımızın sonuna kadar bizimle.. Ya menfaati bitince gidiyor, ya da varlığı ve yokluğu arasında fazla bir fark olmuyor ...
Bazen onun gidişiyle boşalan yere çok daha iyileri geliyor. 

Bazen bahar dalı gibi yaşamımıza taze hava getiren insanlarla tanışıyoruz, onlarla sohbet etmek büyük keyif, zamanın nasıl geçtiğini anlamamız mümkün değil. Su gibi akıyor güzel geçen zaman. Bir sonraki görüşmeye kadar ara sıra o güzel insanları hatırladıkça yüreğimize tatlı bir esinti geliyor. Sevdiklerimiz her daim göz bebeklerimizle özlem, yüreğimizde kıpırtı olup kendilerini bize unutturmuyor.

Kayıplarımız var ebediyete intikal eden, en çok özel ve mübarek günlerde arıyor ve anıyoruz kayıplarımızı. Bizi dünyaya getiren, yaşamımıza yön veren o güzel insanlar ansızın akan su gibi akıp gittiler.  Kuytu köşelerde, karanlık mekanlarda, kendi kendimize kaldığımız anlarda gözlerimizden akan yaşlarla en yetim en çaresiz halimizi kendimizden başkasına göstermemeye çaba harcıyoruz. En çok gözyaşı dökerken insan kendisini yalnız ve çaresiz hisseder. Yüce Yaradana en yakın olduğun andır bu zamanlar yürekten yakarır insan o anlarda, yüreğini açar, yüreğinde biriktirdiği acıları açar ve atar dua esnasında.

Tıpkı ağaçların yaprak dökümü gibidir insanın hüzünlü anları, tüm dertlerini ağaç yaprakları gibi dökmek ister bedeninden, atmak ister ne varsa acı adına biriktirdiği ağırlıkları. Her insanın bir sonbaharı vardır diye düşünsekte aslında her yıl insanlarda sonbaharı yaşar hemde sonbahar mevsimi dışında döker yapraklarını.
Dışarısı günlük güneşlik günlerde kar yağar kış olur yüreklerde kimse farkına varmaz kısa geçen yürekteki sonbaharı. Her yaşta yaşanır sonbahar, bazen çocukların hayatında bile sonbahar yaşanır bizim onları baharda yaşıyor sandığımız anda o masum yürekler sonbaharı yaşıyor olabilir. Çocuklar sünger gibi çevredeki olumsuzlukları içine çekip acıları  hapsederek büyürler. Acının Ne zamanı Ne yaşı olur, herkese uğrar.

Oysa bazıları yaşamımızdan hiç gitmez, bedeni yanımızda olmasa bile  anıları ve ona olan duygularımız hep kalbimizde olur. Bizden uzakta bile olsa nabız atışımız  kadar bize yakındır. Bir yerlerde olduğunu bilmek insana güç verir. Onu asla gönlümüzden  Gönderemeyiz ve bizden gitmesine kıyamayız.   Göz bebeklerimizde  saklı anılarla bir damla yaşta oynayan koca bir film sahnesi gibi hep bizimledir ...
Mesafeler önemli değil keza bazen yanyana oturduğunuz insana bile kendinizi duyuramıyorsunuz.  Sizin anlattığınızla onun anladığı o kadar farklı ki ...