Seyahat için bir vasıta tercih hakkım olsa ben treni tercih ederim. Onlarca vagonun ardı ardına dizildiği, rayların üzerinden akıp giden muhteşem bir ulaşım aracıdır tren. Bir şehirden  bir şehire ulaşırken doğanın içinden hatta göbeğinden geçer tren yolları. Sanki doğa İle bütünleşmiş gibi hisseder insan kendisini o trenin içinde.
Bir kültürdür tren yolculuğu bana göre keza treni sevmek demek doğayı sevmek demektir aynı zamanda. O kaç şeritli çift yönlü otobanlar yapılırken doğanın bağrından Ne ağaçlar kesilir ne çiçekler, böcekler, yaban hayvanları yuvasından edilir. Oysa tren rayları doğa İle bütünleşir, tren geçmediği zaman rayları farketmezsin bile. Üstelik tren taşımacılığı ekonomiktir ve kaza riski de azdır.

Günlerce süren tren yolculuğu seyahatleri düzenleniyor her yıl Rusya'dan başlayıp Baykal gölüne kadar giden bu yolda konaklama yerleri İle trenin içindeki konfor gerçekten parası olanlara göre. Demek ki dünyanın her yerinden bu geziye katılım olduğuna göre tren seyahatini seven bir ben değilim.

En büyük hayalim ülkeyi bir uçtan diğer uca tren İle gezmek. Hemde bu hayalim yıllardır içimde taşıdığım bir ukde. Bir türlü vakit bulup bu seyahati gerçekleştirmeyi başaramadım. Bu yolculuğa çıkmak için iyi bir arkadaş gurubu gerekli, yol uzun, keyifli sohbetler İle daha da keyifli hale getirmek gerek. Nedense arkadaşlarım tren yolculuğunu fazla demode buldukları için katılmayı arzu etmiyorlar o sebeple ertelemeye devam ediyorum. Kim bilir belki birgün gezginci ruhum ağır basar sırt çantama gerekenleri koyar, dudaklarıma kara tren türküsünü yerleştirir o seyahat tek başıma çıkarım.

Tren seyahati denilince rahmetli dedemin anlattıkları aklıma geliyor. Kara tren İle yaptığı seyahatte aynı anda asker sevkiyatı İle büyükbaş hayvanların da bir başka vagonda seyahati olmuş. Sıcak bir yaz günü tavuğunu, koyununu, sepete koyduğu yumurta ve sebzeleri satmak için giden köylüleri ve onların yoksul hallerini anlatırdı. Bu sebeple trenle Anadolu yolculuğu denilince aklıma fakirlik geliyor nedense. Çıkınından çıkardığı yolluğu su İle katık eden, kavruk Anadolu insanının kanıksanmış yoksulluğu ve o yoksulluğu kader bellemiş ruh hali İle haline şükür edişi geliyor. Aradan bir asırlık bir zaman geçti tabiki bu yaşananlardan bu yana, çok sular aktı derelerden ve çok devir değişti bu güne kadar.

En son Trakya'ya yapılan Halkalı - Uzunköprü tren seferinde yaşanan kaza İle tekrar gündeme geldi tren yolculuğu. Bende evime yakın Ispartakule'den Uzunköprü'ye tren İle seyahat etmeyi planlıyordum. Yeni bir hat olduğu için güvenli ve yeni bir tren olduğu için de konforlu diye düşünmüştüm. Yağmur suları İle rayların altının boşaldığı yönüyle ilgili haberler var, bu doğru ise yağmur ve yağmurun raylara vereceği hasarı mühendislerin iyi hesap etmesi gerekirdi. Yol yapımı neticede mühendislik çalışması, hesap, kitap işi değil mi?

Umarım ve dilerim benim gibi tren İle seyahat etmeyi sevenler yolculuklarını trenle yapmayı ötelemezler. Her şeye rağmen doğanın içinden tren pencerelerine değen ağaçların sesleri, İle uçan kuşların arasında yolculuk yapmak paha biçilmez bir keyiftir.

Kazaların kader deyip sineye çekilmediği ve kazalardan ders alınıp bir daha gerçekleşme olasılıklarının en aza indirildiği bir dünyada yaşamak nasip olur.